Αφορά στην, πάλαι ποτέ γραφική, Παληά Πόλη της Ρόδου και στα σημερινά προβλήματά της.
Τα σημερινά είπα ;
Σκάλισα τα γραπτά μου και βρήκα μιάν επιστολή διαμαρτυρίας - απελπισίας που είχα στείλει στον τοπικό τύπο τον Σεπτέμβριο του 2006, προεκλογικά στις δημοτικές εκλογές και αποκαρδιώθηκα συνειδητοποιώντας ότι η πόλη, αναστέναζε και τότε, μαστιζόμενη από τα ίδια και απαράλλακτα προβλήματα !
Και τά 'βαλα και με τον εαυτό μου ως , λόγω ανοχής, συνυπεύθυνο αυτής της χρονιότητας.
Ανάσανα όμως λίγο, βλέποντας ότι δεν είμαι και τόσο μόνος !
Παραθέτω την, δυστυχώς ακόμη επίκαιρη, επιστολή εκείνου του Σεπτέμβρη (!) σπάζοντας την γκρινιάρικη μονοτονία της με κάποιες, όχι σπουδαίες, φωτογραφίες, οι οποίες όμως προσπαθούν να "παραπλανήσουν" τον αναγνώστη, μπάς και νοσταλγήσει την, κατ' αντίθεση με το κείμενο, ωραιοποιημένη εικόνα της Παλαιάς Πόλης που εμφανίζουν, και μπάς και παρασύρουμε κάνα-δυό ακόμη σε μία συλλογικότερη ευαισθητοποίηση, μήπως και καταφέρουμε τίποτε...
Λες ;
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΒΙΑΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΝΟΜΑΡΧΕΣ, ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ, ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ
Για μας που ζούμε και εργαζόμαστε στην Παληά Πόλη,
Βία είναι, όπου και να γυρίσεις το κεφάλι σου, να βλέπεις την ασχήμια, και μάλιστα σ’ έναν, το πάλαι ποτέ, πανέμορφο τόπο. Πρόκειται για μία ασχήμια που απορρέει από όλες τις αυθαιρεσίες των βιαστών αυτής της πόλης, αλλά και, κυρίως, από την ανοχή των Θεσμικών Φορέων που υποτίθεται ότι είναι ταγμένοι να την προστατεύουν.
Βία είναι, να μπαίνεις κανονικά από την «Κόκκινη Πόρτα» για να πας στο σπίτι σου ή στην δουλειά σου, και να συναντιέσαι με ολόκληρο στόλο αυτοκινήτων και μηχανών που βγαίνουν παράνομα, αντίθετα στο νομίμως εισερχόμενο ρεύμα.
Και όχι μόνο : Πολλοί από αυτούς, τρέχουν σαν τρελοί, και εξ ίσου πολλοί, έχουν και τα παιδιά τους όρθια μπροστά στο μηχανάκι, χωρίς κράνος.
Επίσης εξ ίσου πολλοί απ’ αυτούς, σε βρίζουν κι από πάνω, εσένα, που μπαίνεις κανονικά !
Κι όλα αυτά συμβαίνουν ενώπιον των «φυλάκων», (σε εισαγωγικά, διότι μόνον φύλακες δεν είναι), οι οποίοι, συν τοις άλλοις, όντας ευγενέστατοι πτυχιούχοι προσληφθέντες μέσω Α.Σ.Ε.Π., δεν προστατεύουν την πόλη ούτε από τους τραμπούκους, που επαναστατικώ δικαίω, μπαίνουν στην Παληά Πόλη από όλες τις εισόδους της, χωρίς να έχουν το ειδικό σήμα του μονίμου κατοίκου.
Γιατί δεν δοκιμάζει μία μέρα η Τροχαία, (όχι η Δημοτική Αστυνομία), να στηθεί κανένα δίωρο στην «Κόκκινη Πόρτα»; Είμαστε βέβαιοι ότι θα κόψει τόσες κλήσεις, όσες αντιστοιχούν στον ετήσιο μισθό τουλάχιστον δύο υπαλλήλων της ! (Λέμε τώρα, βρε παιδί μου). Πάντως δεν έχει τίποτε να χάσει !!
Βία είναι, να περπατάς με τα παιδάκια σου στην γειτονιά σου, είτε για βόλτα, είτε για να πας σπίτι σου, και να εμφανίζονται μηχανάκια που τρέχουν δαιμονισμένα και ανεξέλεγκτα, πού ; Στα στενάκια της Παληάς Πόλης !
Τις προάλλες, ένας τέτοιος «καβαλάρης» κόντεψε να σκοτώσει μπροστά στα μάτια μας, ένα κοριτσάκι γύρω στα 5, που μόλις πρόλαβε να κρυφτεί πίσω από τους έντρομους τουρίστες γονείς του !
Άντε να ξανάρθουν αυτοί οι άνθρωποι για βόλτα στην Παληά Πόλη…
Βία είναι, να περνούν μέσα από τα, κατά τα άλλα γραφικά σοκάκια, τα μηχανάκια χωρίς εξατμίσεις, όλες τις ώρες του 24ώρου, από περιοχές «αμιγούς κατοικίας» χωρίς να σέβονται το δικαίωμά μας στην ηρεμία και την ξεκούραση.
Βία είναι, πάνω από τις μισές φορές, να μην βρίσκεις ελεύθερες τις θέσεις στάθμευσης που προορίζονται για Άτομα Με Ειδικές Ανάγκες, (Α.Μ.Ε.Α.), διότι τις έχουν καταλάβει ασυνείδητοι «οδηγοί» χωρίς να έχουν το ειδικό σήμα.
Βία είναι, να βρίσκεις το σταθμευμένο αυτοκίνητό σου καλυμμένο με ιχθυάλευρο (έχει γίνει και αυτό!), διότι κάποιοι κρίνουν ότι η Παληά Πόλη τους ανήκει (;) και ενοχλούμενοι από τους «ξένους», τούς τιμωρούν κατ΄αυτόν τον τρόπο, ή προσπαθούν να τους διώξουν !
Βία είναι, να βρίσκεις το σταθμευμένο σου αυτοκίνητο πηγμένο στον εμετό.
Δεν έχει σημασία ποιος τον έκανε, διότι είτε κάτοικος της Παληάς Πόλης είναι, είτε τουρίστας, η πράξη του δείχνει το επίπεδό του, και το επίπεδό του δεν είναι άσχετο ούτε με εμάς, ούτε και με τον τύπο του τουρίστα που έλκει πλέον ο τόπος με την εφαρμοζόμενη «πολιτική τουριστικής ανάπτυξης».
Βία είναι, να ξεφυτρώνουν όλο και περισσότερα «αρχιτεκτονικά» εκτρώματα στο όνομα της «ανάπτυξης», της «προόδου», της «ευημερίας», της «εξέλιξης», όπως κάτι, τάχα μου, Roof Garden – καφετερίες, τρομάρα τους, ή τάχα μου παρεμβάσεις σε κοινόχρηστους χώρους, εκ του πονηρού, ή τάχα μου αναπαλαιώσεις της πλάκας, χωρίς άδειες ούτε από Αρχαιολογία, ούτε από Πολεοδομία, ούτε από Ε.Ο.Τ.
Ή μάλλον, με την Αρχαιολογία να έχει προβεί σε «σήματα διακοπής εργασιών», και πέραν τούτου, ουδέν έτερον, διότι, λέει, δεν είναι αρμόδια για άλλα πιο δύσκολα (!), με την Πολεοδομία να συντάσσει «πρωτόκολλα αυθαιρέτου», και πέραν τούτου, ουδέν έτερον, διότι, λέει, δεν διαθέτει συνεργεία δια την αποκατάστασιν των αυθαιρεσιών, που σημαίνει, «φίλε, το μόνο που σου μένει είναι η Αυτοδικία», και τέλος με τον Ε.Ο.Τ. να εθελοτυφλεί εμπρός στα εγκλήματα που τελούνται στο όνομα της «τουριστικής ανάπτυξης» !
Από την άλλη μεριά, μας κάνει τρομερή εντύπωση και είναι άξιον απορίας, πώς η Αρχαιολογία έχει βασανίσει επί τουλάχιστον μία δεκαετία μία αξιοπρεπέστατη νομοταγή συμπολίτισσά μας η οποία τόλμησε να ανοίξει ένα τόσο δα παραθυράκι, σε θέση όπου, όπως απεδείχθη εκ των υστέρων, προϋπήρχε παράθυρο, που σημαίνει ότι διώχθηκε λυσσαλέα χωρίς κανέναν λόγο, αφού η γυναίκα ήταν νομιμότατη !!
Βία είναι, να μην μπορείς να τραβήξεις ούτε μία φωτογραφία που να μην είναι μιασμένη με κάθε είδους και κάθε προέλευσης εμπορεύματα, με κακόγουστες πινακίδες, με ελεεινά φώτα «νέον», με καρα-κιτς τραπεζοκαθίσματα καφε-εστιατοριο-μπαρ, κι ό,τι άλλο βάλει ο νούς σου, που συνθέτουν την σε όλους μας γνωστή, τέλος πάντων, κατάντια της Παληάς Πόλης…
Βία είναι, να θες να πιείς ένα ποτό, κάποια λογική ώρα, και να μην βρίσκεις ούτε μία γωνίτσα της Παληάς Πόλης χωρίς τον γνωστό μουσικό αχταρμά, μπουζουκο-ντισκο-σκυλο-χιπ χοπ –τζαζο-λαϊκο-χάουζ, σ’ ένα πανδαιμόνιο ήχων με εκατοντάδες ντεσιμπέλ !
Βία είναι, τα ντεσιμπέλ να ταλαιπωρούν τ’ αυτιά και τα νεύρα των κατοίκων και των επισκεπτών της Παληάς Πόλης μέχρι τα ξημερώματα, χωρίς κανέναν έλεγχο, με τους μπαρμεν να παραμένουν προκλητικά και σκανδαλωδώς ατιμώρητοι. Εννοούμε με αληθινές ποινές που να «πονάνε», και όχι με μαϊμού-επιπληξούλες και προστιματάκια, «για τα μάτια»…
Βία είναι, να μην υπάρχει ούτε ένα αισθητήριό μας, που να μην ταλαιπωρείται βάναυσα από την υπάρχουσα κατάσταση στην Παληά Πόλη : Όραση, Ακοή, Γεύση, Όσφρηση, και Αφή (κυρίως αν σε έχει κτυπήσει μηχανάκι !)
Βία είναι, να θέλεις να φάς το χειμώνα κάτι αξιοπρεπές στην Παληά Πόλη, και να έχεις από μηδενικές, μέχρι ελάχιστες επιλογές, αν εξαιρέσει κανείς τους ολίγους, δακτυλοδεικτούμενους αξιοθαύμαστους επαγγελματίες που διατηρούν χρόνια τώρα την αξιοπιστία τους, πληρώνοντάς την πανάκριβα. Το γνωρίζουμε, παρακολουθώντας από κοντά, και συμμεριζόμενοι τις αγωνίες τους
Γιατί, παρακαλώ να ξαναέρθει ο τουρίστας στην Παληά Πόλη ;
Για να συνεχίσει να πλουτίζει τους επιτήδειους αεριτζήδες, αρπακολατζήδες, που βιάζοντας με κάθε δυνατό τρόπο τον τόπο, απλώς ξεζουμίζουν την πόλη επί ένα 5μηνο, άντε 6μηνο, εγκαταλείποντάς την μετά στην μοίρα της κατά την διάρκεια του χειμώνα ;
Κι όλα αυτά με την ανοχή, αλλά και, ξεκάθαρα πλέον, με τις ευλογίες των Τοπικών Αρχών ;
Τόσα πολλά είναι τα δισεκατομμύρια που καρπώνονται, με τις ισχύουσες πρακτικές, οι ένθεν και ένθεν εμπλεκόμενοι ;
Έχει μπεί ποτέ κανείς στον κόπο να ρωτήσει τους επισκέπτες της Παληάς Πόλης αν τους αρέσει αυτό το χάλι ;
Κατ’ αρχήν πρέπει να γνωρίζετε ότι έχουμε δύο αδρές κατηγορίες επισκεπτών στο νησί μας :
1ον, Οι φτηνιάρηδες που μαντρώνονται στα all inclusives, και που έρχονται για να μπεκροπίνουν μέχρι τα ξημερώματα, (παρένθεση : άρκεσαν δύο φόνοι, υπό την επίδραση αλκοόλης, για να «καεί» και το χαρτί των διακοπών «τύπου Φαληρακίου»), και
2ον, Οι λεγόμενοι «ψαγμένοι» ταξιδιώτες, που ψάχνουν τι ακριβώς ;
Μα, μία αληθινή Μεσαιωνική Πόλη, ήσυχη, χωρίς δαιμονισμένα μηχανάκια, χωρίς αλαλλάζοντες μεθυσμένους, χωρίς τους ελεεινούς κράχτες (μεγάλη ντροπή), με την ψαγμένη, την διακριτική της μουσικούλα, με τον περιποιημένο της ξενώνα, με το ποιοτικό της το εστιατόριο ή το σωστό μπιστρό της, με τα μνημεία της προστατευμένα και με την σωστή προβολή τους, που να σε παραπέμπουν στην πλούσια ιστορία της, και με ό,τι, τέλος πάντων, ψάχνουν όλοι οι, ανά τον πολιτισμένο κόσμο, ψαγμένοι ταξιδιώτες.
Αντ’ αυτού, εμείς οι ξύπνιοι, πώς την καταντήσαμε ;
Ένα απέραντο, βρώμικο, θορυβώδες, καθόλου, μα καθόλου γραφικό, ξενυχτάδικο …
Αυτό το μέλλον επιφυλάσσουμε στην Παληά Πόλη ;
Σας πληροφορούμε ότι, κανένας απολύτως ταξιδιώτης-επισκέπτης της Παληάς Πόλης δεν έρχεται για να πίνει μέχρι τα ξημερώματα.
Επίσης, κανένας οικογενειάρχης μόνιμος κάτοικος δεν την κατοικεί για να πίνει μέχρι τα ξημερώματα.
Η Παληά Πόλη διασχίζεται όλη την νύχτα από τα μηχανάκια των, μη κατοίκων, θαμώνων των μπαρ.
Αλήθεια, πόσο θράσος χρειάζεται εκ μέρους των Αρχών για να έχουν ζητήσει τον χαρακτηρισμό της σαν Μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς και την Προστασία της Unesco ;
Και αν δεχθούμε ότι κάποτε ίσχυαν οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο, τώρα, πώς στοιχειοθετείται αυτό το προνομιούχο δικαίωμα ;
Ας αφήσουμε όμως τους τουρίστες, οι οποίοι βέβαια, αργά ή γρήγορα θα σταματήσουν να έρχονται και να μας αφήνουν τα ωραία τους λεφτάκια, και ας επιστρέψουμε στα καθ’ ημάς :
Η καθημερινότητά μας βομβαρδίζεται ανελέητα από όλες τις παραπάνω εκδηλώσεις βίας, τόσον από όλους τους παραπάνω περιγραφέντες τραμπούκους-βιαστές, αλλά όσο και από την εγκληματική αδράνεια και ανοχή εκ μέρους των Τοπικών Αρχών, σε βαθμό που είναι αναπόφευκτο να φορτιζόμαστε με μία συσσωρευόμενη οργή, η οποία, πέρα από την φθορά που μας προκαλεί, μάς αποθαρρύνει να συνεχίσουμε να αποτελούμε ένα κομμάτι αυτής της Πόλης που αγαπήσαμε, φεύ, μόνον στα όνειρά μας…
Η ζωή μας, αξιότιμοι κύριοι υποψήφιοι, μπορεί να ορίζεται από τις λεγόμενες «μεγάλες αποφάσεις», που συχνά λαμβάνονται στιγμιαία, όμως, συντίθεται, απαρτίζεται, και συντηρείται, από τις μικρολεπτομέρειες της καθημερινότητας, γι’ αυτό και η φθορά που προκύπτει από τις συνθήκες βίας που υφιστάμεθα στο περιβάλλον μας, είναι καταστροφική τόσο για την ψυχική, όσο και, κατ΄επέκταση, για την σωματική μας υγεία.
Καταλήγω λοιπόν στο βασικό μου ερώτημα, αξιότιμοι κύριοι υποψήφιοι :
Εμείς, γιατί να συνεχίσουμε να θέλουμε να ζούμε και να εργαζόμαστε στην Παληά Πόλη ;
Κλείνω αυτήν μου την διαμαρτυρία, που είναι πιο πολύ μία κραυγή απελπισίας, με την εξής δήλωση που αφορά αποκλειστικά σ’ εσάς :
Εμείς δεν θα σταθούμε στις προεκλογικές υποσχέσεις κανενός.
Θα σταθούμε στα πεπραγμένα των μελλοντικών Αρχόντων του Τόπου.
Κι αν, σ’ ένα εύλογο χρονικό διάστημα από την εκλογή σας, δεν υπάρξουν ουσιαστικά πεπραγμένα, σας παραπέμπουμε στην ρήση κάποιου από τους Αμερικανούς Προέδρους, ο οποίος είχε πεί χαρακτηριστικά :
YOU CAN ONLY FOOL ALL THE PEOPLE, HALF THE TIME.
YOU CAN ONLY FOOL HALF THE PEOPLE, ALL THE TIME,
BUT YOU CAN NEVER FOOL ALL THE PEOPLE ALL THE TIME !!
Μετάφραση :
ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΞΕΓΕΛΑΣΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΤΟΝ ΜΙΣΟ ΚΑΙΡΟ.
ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΞΕΓΕΛΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΙΣΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ,
ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΞΕΓΕΛΑΣΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ !!
Τον νου σας λοιπόν κύριοι Υποψήφιοι.
Είμαστε κρυμμένοι πίσω από την γωνία, και σας παρακολουθούμε.
Δεν σας παρακολουθούμε παθητικά.
Είμαστε κρυμμένοι πίσω απ’ την γωνία, και αποφασισμένοι να επέμβουμε.
Το πώς, είναι δικό μας ζήτημα.
Το βέβαιον είναι πως, ό,τι κι αν γίνει, δεν θα είναι επώδυνο μόνον για μας.
Παρένθεση : Ελπίζω ότι, κάποιοι από τους 50 (!) γιατρούς, συναδέλφους μου, που εκτίθενται σ’ αυτές τις εκλογές, δηλώνοντας έτσι την πρόθεσή τους να ασχοληθούν με τα Κοινά, θα συγκινηθούν από την παραπάνω κραυγή απόγνωσης, και εύχομαι να μας συμπαρασταθούν ουσιαστικά…
Εμείς πάντως, από αγάπη κατοικούμε στην Παληά Πόλη, και όχι από ανάγκη, ούτε για να την εκμεταλλευόμαστε βάναυσα…
Με, υπό προϋποθέσεις, εκτίμηση,
Γιάννης Στουραΐτης,
Μόνιμος κάτοικος της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου.
Εφημερίδα «Η Ροδιακή», Αρ. Φύλλου 18418, Τετάρτη 04 Οκτωβρίου 2006
